茅山弃徒
茅山弃徒最新章节：
人都是自私的，一个是自己亲生的儿子，一个不是亲生的女儿，肯定会对自己亲生的儿子好一点了
”苍梧真君目光一闪，朝魁梧大汉拱了拱手
杨毅云出声道：“越明道兄让大家停下稍作修整吧！”
随即鼠王走进了大厅道：“圣主所有人都已经解决，后院有个密道，应该就是关押人的地方
天尘道人记得，杨云帆上一次来，勉强才开始演化出下品道印
但见其抬手一挥，一道耀眼的灰光飞射而出，却是一柄灰色骨剑，惊虹般破空刺向一只灰色怪鸟
骆均闻言脸色微微一变，若是以前他自然可以信口直言，但如今他却有些不敢随意开口了
这一刻青年嘴角的笑意截然而止，浑身都是一僵，催动全身真气，愣是没有将长剑从杨毅云指缝中抽回来
余者就是雪香、丁和平、边龙、姚不言、宝顺光、邢渊明和金龟仙人
金影闪动，座位旁的三具金色傀儡身形一晃，拦在两人身前，一拳轰击而出
茅山弃徒解读：
rén dōu shì zì sī de ， yí gè shì zì jǐ qīn shēng de ér zi ， yí gè bú shì qīn shēng de nǚ ér ， kěn dìng huì duì zì jǐ qīn shēng de ér zi hǎo yì diǎn le
” cāng wú zhēn jūn mù guāng yī shǎn ， cháo kuí wú dà hàn gǒng le gǒng shǒu
yáng yì yún chū shēng dào ：“ yuè míng dào xiōng ràng dà jiā tíng xià shāo zuò xiū zhěng ba ！”
suí jí shǔ wáng zǒu jìn le dà tīng dào ：“ shèng zhǔ suǒ yǒu rén dōu yǐ jīng jiě jué ， hòu yuàn yǒu gè mì dào ， yīng gāi jiù shì guān yā rén de dì fāng
tiān chén dào rén jì de ， yáng yún fān shàng yī cì lái ， miǎn qiǎng cái kāi shǐ yǎn huà chū xià pǐn dào yìn
dàn jiàn qí tái shǒu yī huī ， yī dào yào yǎn de huī guāng fēi shè ér chū ， què shì yī bǐng huī sè gǔ jiàn ， jīng hóng bān pò kōng cì xiàng yī zhī huī sè guài niǎo
luò jūn wén yán liǎn sè wēi wēi yī biàn ， ruò shì yǐ qián tā zì rán kě yǐ xìn kǒu zhí yán ， dàn rú jīn tā què yǒu xiē bù gǎn suí yì kāi kǒu le
zhè yī kè qīng nián zuǐ jiǎo de xiào yì jié rán ér zhǐ ， hún shēn dōu shì yī jiāng ， cuī dòng quán shēn zhēn qì ， lèng shì méi yǒu jiāng cháng jiàn cóng yáng yì yún zhǐ féng zhōng chōu huí lái
yú zhě jiù shì xuě xiāng 、 dīng hé píng 、 biān lóng 、 yáo bù yán 、 bǎo shùn guāng 、 xíng yuān míng hé jīn guī xiān rén
jīn yǐng shǎn dòng ， zuò wèi páng de sān jù jīn sè kuǐ lěi shēn xíng yī huǎng ， lán zài liǎng rén shēn qián ， yī quán hōng jī ér chū
