日月永在
日月永在最新章节：
两人中间，产生了距离感，有了隔阂
可我们也顾不上这么多了，相助着陆续上了“冥船”，躺在龟甲上连吁带喘，谁也没力气再动了
其化作白骨的双手上，冒起阵阵白色雾汽，血肉开始重生
陶基没有答话，只是双手朝前猛地一推
不知为何，韩立看着其背影，心中忽然生出一种“人生天地，渺如芥子”的孤寂之感，久久出神
当下，那五个人竟然齐齐痛哭起来，道：“杨老大，不要啊
景阳上人闻言，叹了一口气，没有直接回答，而是从衣袍下方掏出一个酒葫芦来，给自己灌了一口酒
可这声音却像是有魔力一般，在这吵吵嚷嚷的氛围中，带着一股无形的穿透力
元平明只承认自己在书法方面不如凡天——
半空席卷而下的飓风虽然已经衰弱不少，但仍然冲击的青色龙卷风柱震颤不已
日月永在解读：
liǎng rén zhōng jiān ， chǎn shēng le jù lí gǎn ， yǒu le gé hé
kě wǒ men yě gù bù shàng zhè me duō le ， xiāng zhù zhuó lù xù shàng le “ míng chuán ”， tǎng zài guī jiǎ shàng lián xū dài chuǎn ， shuí yě méi lì qì zài dòng le
qí huà zuò bái gǔ de shuāng shǒu shàng ， mào qǐ zhèn zhèn bái sè wù qì ， xuè ròu kāi shǐ chóng shēng
táo jī méi yǒu dá huà ， zhǐ shì shuāng shǒu cháo qián měng dì yī tuī
bù zhī wèi hé ， hán lì kàn zhe qí bèi yǐng ， xīn zhōng hū rán shēng chū yī zhǒng “ rén shēng tiān dì ， miǎo rú jiè zǐ ” de gū jì zhī gǎn ， jiǔ jiǔ chū shén
dāng xià ， nà wǔ gè rén jìng rán qí qí tòng kū qǐ lái ， dào ：“ yáng lǎo dà ， bú yào a
jǐng yáng shàng rén wén yán ， tàn le yì kǒu qì ， méi yǒu zhí jiē huí dá ， ér shì cóng yī páo xià fāng tāo chū yí gè jiǔ hú lú lái ， gěi zì jǐ guàn le yī kǒu jiǔ
kě zhè shēng yīn què xiàng shì yǒu mó lì yì bān ， zài zhè chǎo chǎo rāng rāng de fēn wéi zhōng ， dài zhe yī gǔ wú xíng de chuān tòu lì
yuán píng míng zhǐ chéng rèn zì jǐ zài shū fǎ fāng miàn bù rú fán tiān ——
bàn kōng xí juǎn ér xià de jù fēng suī rán yǐ jīng shuāi ruò bù shǎo ， dàn réng rán chōng jī de qīng sè lóng juǎn fēng zhù zhèn chàn bù yǐ
