那是晨光初醒时
那是晨光初醒时最新章节：
杨毅云被他手心挠了一下，下意识的脸一红缩回了手，回过神来却是暗骂：“浪蹄子
”“哦！”凌熙乖乖的取下耳钻放进卡座上，跟着战西扬下车
“那就好，这些东西都要用在之后的菩提盛宴上，不能出任何纰漏
好，吸上一口，却仿佛年轻了十岁！嗯，你已经很年轻了，却是不需要！
几乎在瞬息杨毅云一掌拍向了身后的曲明月
韩立目光一转，落在了真轮上那九团水之道纹上，脸上露出若有所思之色
凡天却自顾自地，在十二本厚厚的书上，一本一本地『摸』了过去
“都猥琐点，这刘邦上赛季是百星荣耀
一位身穿鎏金黑袍，面容威严，浑身散发出凛然剑意的中年男子的虚影，出现在明剑尊的身前
“貉十一道友不过如此过谦，你可是一位道丹师，论潜力，比起任何修炼天才也不遑多让吧
那是晨光初醒时解读：
yáng yì yún bèi tā shǒu xīn náo le yī xià ， xià yì shí de liǎn yī hóng suō huí le shǒu ， huí guò shén lái què shì àn mà ：“ làng tí zi
”“ ó ！” líng xī guāi guāi de qǔ xià ěr zuān fàng jìn kǎ zuò shàng ， gēn zhe zhàn xī yáng xià chē
“ nà jiù hǎo ， zhè xiē dōng xī dōu yào yòng zài zhī hòu de pú tí shèng yàn shàng ， bù néng chū rèn hé pī lòu
hǎo ， xī shàng yī kǒu ， què fǎng fú nián qīng le shí suì ！ ń ， nǐ yǐ jīng hěn nián qīng le ， què shì bù xū yào ！
jī hū zài shùn xī yáng yì yún yī zhǎng pāi xiàng le shēn hòu de qū míng yuè
hán lì mù guāng yī zhuǎn ， luò zài le zhēn lún shàng nà jiǔ tuán shuǐ zhī dào wén shàng ， liǎn shàng lù chū ruò yǒu suǒ sī zhī sè
fán tiān què zì gù zì dì ， zài shí èr běn hòu hòu de shū shàng ， yī běn yī běn dì 『 mō 』 le guò qù
“ dōu wěi suǒ diǎn ， zhè liú bāng shàng sài jì shì bǎi xīng róng yào
yī wèi shēn chuān liú jīn hēi páo ， miàn róng wēi yán ， hún shēn sàn fà chū lǐn rán jiàn yì de zhōng nián nán zi de xū yǐng ， chū xiàn zài míng jiàn zūn de shēn qián
“ háo shí yī dào yǒu bù guò rú cǐ guò qiān ， nǐ kě shì yī wèi dào dān shī ， lùn qián lì ， bǐ qǐ rèn hé xiū liàn tiān cái yě bù huáng duō ràng ba
