宋世妙医解读：
jīn tiān ， tā běn xiǎng jiè zhe mǎi shǒu jī huàn huàn xīn qíng de ， què méi xiǎng dào pèng dào fán tiān zhè gè mìng zhōng zhù dìng de “ tiān shā gū xīng ”
“ āi yā ， bù xíng de ， rén jiā de tuǐ dōu má le ， wèi shén me hái lái ya ？” féng tíng tíng hài xiū qǐ lái ， tè bié nán wéi qíng
dà jiā qī dài yǐ jiǔ de jīng cǎi biǎo yǎn ， jí jiāng lā kāi xù mù ！
yǐ jiǔ wéi chí de zhe xiōng shòu de běn néng ， suǒ bù rèn tóng de shì ， kě néng bǐ zhī xún cháng de xiōng shòu dǒng de tūn tǔ tiān dì zhī lì lái jìn huà zì shēn
zhǎ yǎn zhī jiān suǒ yǒu rén dōu fēi jìn le qī xīng mén hù zhōng xiāo shī bú jiàn
rú guǒ hé dù juān chéng gōng tán tuǒ le bā wàn kuài de dài liàn ， wǒ jiù yǒu jī huì chéng wéi zhí yè xuǎn shǒu le ？” sū zhé hào qí wèn dào
xiū shì zhàn chǎng ， jìn wàn míng xiū shì shàng xià fān fēi ， nǐ zhuī wǒ gǎn ， jiū chán tū xí ， kǎo yàn de kě bù jǐn jǐn shì shí lì ， hái yǒu zhèng què de zhàn dòu fāng shì
zhè ràng qián méi 、 dòu zhōng bǎo 、 mǎ róu tā men hěn shì jīng qí
” hé gé ， bú shì yōu xiù ， xíng róng cí de chā bié ， hái shì kě yǐ gǎn shòu dào chá ěr sī de zhēn shí tài dù
bì jìng ， zài tōng jī lìng shàng miáo shù ， zhǐ shì shuō tā jīng tōng dà dì fǎ zé ， qiě jiàn fǎ chāo jué ， liǎng zhě róng hé zhī hòu ， kě yǐ shī zhǎn miè shā líng hún de shén mì jiàn shù
